DE CASUS:

Vader en moeder Van Elst ervaren in hun gezin (dochter van 12, zoon van 9) een probleem met hun dochter: zij heeft last van smetvrees. De ouders willen dat aanpakken vóórdat zij aan haar middelbare school begint. Vader en moeder hebben “passende” hulp gezocht en geloven die gevonden te hebben bij een instituut voor Psychiatrische Dagbehandeling – voor beide pubers, want “zij maakten zoveel ruzie”. Over de aard van de dagbehandeling van de kinderen bevat de reportage geen informatie, evenmin over psychiatrische stoornissen bij de kinderen.

     Het instituut voor dagbehandeling roept bij beide kinderen grote aversie op, maar hun aversie wordt niet serieus genomen. Het instituut twijfelt blijkbaar niet aan zichzelf. Zonder vertrouwensbasis van de beide kinderen wordt de behandeling voortgezet.

     De kinderen worden wanhopig van het feit dat zij voor hun aversie tegen de (psychiatrische!) dagbehandeling geen gehoor vinden. In theatrale bewoordingen en gedragingen verwijzen zij thuis (in woord en spel) naar zelfmoord.

     De ouders kaarten dit aan bij een van de behandelaars. Als de ouders weg zijn doet deze heimelijk aangifte van zelfmoorddreiging bij Jeugdzorg.

     Zonder onderzoek overvalt de Kinderbescherming het gezin, haalt de kinderen met de politie uit huis en brengt hen voorlopig voor zes weken naar een geheime plaats. Ondertussen gaan Jeugdzorg en Kinderbescherming op zoek naar onderbouwing voor hun actie. De ouders zijn weerloos, net als hun kinderen.

     Bij de psychiater van de dagbehandeling kan Jeugdzorg die gewenste onderbouwing niet vinden: geen sprake van acuut gevaar van suïcide. Dan maar naar andere “deskundigen”. Op basis van een door Raad of Jeugdzorg gefabriceerd verhaal, en zonder de kinderen gezien te hebben, verklaren die andere deskundigen telefonisch aan Jeugdzorg of Raad dat sprake is of kan zijn van suïcidegevaar en van seksueel misbruik.

Het gefabriceerde verhaal en de verklaring van de andere deskundigen leggen zij voor aan de kinderrechter, terwijl zij het ontkennende rapport van de voor de behandeling verantwoordelijk psychiater achterhouden. De kinderrechter geeft klakkeloos aan Jeugdzorg de gevraagde definitieve machtiging uithuisplaatsing.